گفت با من عشق را معنا بکن

     گفتمش بهتر تو می دانی زما

          عشق یعنی در غم هم سوختن

               رخت شادی را بهردلها دوختن

                    عشق تفریق تمام کینه هاست

                         حاصل جمع صداقتهای ماست

                              عشق آزادی و گاهی بندگی است

                                   گاه شادی و گهی افسردگی است

 اگـر بـودم کـبـوتـر مـی پـریــدم          از ایـن شـهر پــر از غـم مـی جـهیدم

    

تنها یا توست که در تنهایی مطلق به دادم می رسد،تنها یا توست که دنیای پر تلاطم مرا آرامـش می دهد.هرگاه از همه کس دلگیر می شوم ، هرگاه از دنیا فاصله می گیرم ، فقط و فقط تو می مانی و یادت ، آنگاه است که من از خود نیز جدا می شوم و آسوده و فارغ از دنیا به سوی تو می آیم.

پس خدایا! رویت را از من مگردان