دوستی گلدانی است که دمیده است دراو تازه گلی
تارش از مخمل عشق،پـودش از مخـمـل ابـر
سینه اش برگه باران بلور،دامنش ازشبنم پر گوهر
بر لب هر برگش نقشی ازخنده شیرین بهـار
بشکند روزی اگرساقه ای از این گل سرخ
دل مـا مـی شـکـنـد،دوسـتـی مـی مـیــرد
آشــتـی مــی رود از خـانـه مـا
مـی شودپـای خـزان بـاز بـه کـاشـانـه مـا
دوســتـی گـلـدانـی اســت
که دمیده است دراو تازه گلی
:: بازدید از این مطلب : 535
|
امتیاز مطلب : 34
|
تعداد امتیازدهندگان : 8
|
مجموع امتیاز : 8
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
